วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องตื่นเช้าเพราะเราเดินทางด้วยรถยนต์ครับ ระยะทาง 300 กิโลเมตรเพื่อไป Kawaguchiko สัมผัส Mt.Fuji กันสักนิด ก่อนเดินทางก็ค่อนข้างห่วงว่าจะไม่เห็นเพราะพยากรณ์อากาศบอกว่า มีฝนกับเมฆเล็กน้อย เริ่มเดินทางก็ขึ้น Highway เหมือนเดิมไปถึงง่ายและใกล้ที่สุดแล้วแต่ก่อนจะขึ้นนี่สิครับ ลัดเขาไปหลายเขาเลยเพราะคนญี่ปุ่นขับให้วันนี้เขาจะประหยัดค่าทางด่วน
ระหว่างทางก็มีแวะ Highway Parking บ้างครับพอดีกับวันที่เค้ามีวันของเด็กผู้ชาย มีการห้อยปลาคาร์ฟ ประดับกันเต็มไปหมดเลยครับ
เข้าห้องน้ำแวะซื้อขนมได้ตลอดทาง ญี่ปุ่นนี่ของกินน่าอร่อยเยอะจริงๆ แต่ทำไมคนเค้าไม่ค่อยอ้วนนะ
พอไปถึงทางขึ้นภูเขา Fuji หากใครเคยไปแล้วจะทึ่งในรายละเอียดของคนญี่ปุ่น ถนนเล่นดนตรีได้ เค้าทำถนนเป็นลูกคลื่นแล้วเกิดเป็นเสียงเพลงครับ สุดยอดจริงๆ
พอขึ้นไปถึงชั้นที่ 5 ของ Fuji ก็เริ่มความสนุกด้วยการแย่งกันถ่ายรูปกับพวกนักท่องเที่ยวจีนกันเลย คนไทยก็เยอะครับ ชอปปิ้งซื้อของที่ระลึกซื้อขนม ท่ามกลางอากาศที่หนาวมาพร้อมกับลมที่แรงยิ่งเพิ่มความหนาวขึ้นไปอีก
แต่พวกเราก็ยังสนุกและตื่นเต้นกับมัน แนะนำคนที่มาแล้วเดินไปให้ถึงศาลเจ้านะครับ และไม่อยากแย่งซื้อของฝากจากใครซื้อที่ร้านข้างๆศาลเจ้าข้างบนได้ อยู่ถัดไปนิดเดียวขึ้นไปถ่ายรูปและสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ข้างบนนั่นก็มีร้านของฝากเหมือนกันเป๊ะๆบางอย่างถูกกว่าด้วยซ้ำ เดินชอปเดินซื้อของไปเรื่อยๆ
รอเมฆผ่านพ้นยอด Fuji เพื่อจะได้ถ่ายรูปได้สวยๆ เห็นกันชัด ทริปนี้เรามาแบบ Private ขับรถมาเอง รอได้ทั้งวัน เอาสิ Open Sesami ท้องฟ้าจงเปิด กินขนมก็แล้วกาแฟก็แล้วมุมนั้นมุมนี้ มองนักท่องเที่ยวมองเมฆไป เกือบๆ จะสี่โมงครับ มันมาแล้วท้องฟ้าเปิดแล้วก็ถ่ายรูปกันเข้าไปสิครับ สมดั่งใจที่ได้รอครับ นักท่องเที่ยวที่มากับทัวร์ก็ต้องเร่งรีบขึ้นๆลงๆรถ หากใครมีเวลามาเผชิญความหนาวได้ครับ
อ่อลืมไประหว่างรอฟ้าเปิด ไปเบียดเสียดแย่งกับคนจีนส่ง Post Card มีตราปั๊มว่ามาจากไปรษณีย์บนภูเขาไฟ เป็นที่ระลึกครับ เวลาผมไปไหนผมก็จะส่ง Post Card กลับมาหาตัวเองทุกๆครั้ง
ขนมบนฟูจิอร่อยๆเยอะครับ โมจิใส้ถั่วแดงที่มีรูปพี่ บอย ปกรณ์ คนขายคนญี่ปุ่นแม่งพูดไทยได้เฉยเลย มีขนมให้ลองชิมด้วย ชิมแล้วก็ซื้อเลยครับอร่อยดีเก็บไว้ได้ 15 วันเอากลับมาทันกินกับชากาแฟที่เมืองไทยได้แน่นอน ขนมอื่นๆที่ทำเป็นรูปภูเขาไฟ Fuji ก็น่าอร่อยนะครับ สาธยายไม่หมดเพราะว่ามันเยอะมากน่าซื้อไปหมด
พอเกือบๆ 5 โมงเย็น เขาเริ่มให้ลงแล้วครับ ปิด เราก็ต้องขับรถลง
ระหว่างทางลงมีอีกที่นะครับเหมือนเป็นจุดชมวิวอีกที่นึงมีห้องน้ำด้วยสะอาดสะอ้านครับ เราก็แวะถ่ายรูปเหมือนเดิม ขับรถมาเองนี่แวะซะเลย เจอภาพเมฆแปลกๆด้วยครับ
ระหว่างทางบน Highway ก็ถ่ายรูปภูเขาไฟ ระยะไกลไปด้วย เก็บทุกรายละเอียด แค่ 5 วันรูปก็เป็นพันแล้วครับ ถ่ายๆไป เดี๋ยวค่อยมาคัด
เหมือนเดิมครับระหว่างทางแวะหาอะไรกินบน Highway Parking เหมือนเดิม ก็ของมันถูกคุณภาพดี ประหยัดนี่ครับ ค่อยไปจัดหนักมื้อพิเศษหลายๆมื้อดีกว่า เดินทางกลับอีก 3 ชั่วโมงถึง Nagano-ken ก็มืดแล้วแทบแย่ครับ หมดแรง แต่สนุก ตื่นเต้นด้วย คนไม่เคยไปอ่ะครับ
สมัยเด็กๆ ผมได้มีหนังสือที่เป็นเล่มโปรดเล่มแรก "80 วันรอบโลก" และ "พี่น้องตระกูลไรท์" ซึ่งเป็นหนังสือที่อ่านไม่รู้กี่รอบ ผมก็เลยมีความฝันที่จะไปเที่ยวรอบโลกให้จงได้ พอมาถึงวันนี้ทำงานหาเงินเองได้แล้ว ก็ขอไปทำตามความฝันนั้น ก่อนที่จะไม่มีแรงเหลือที่จะเดินเที่ยวแบกเป้
Like this:
Like Loading...
Related
